-
1 klepać
-
2 klepać
klepać (-ię) < klepnąć>: klepać po plecach k-o jemandem auf die Schultern klopfen; < wyklepać> pacierz, wiersz fam. herunterleiern;klepać biedę Not leiden;klepać trzy po trzy fam. dummes Zeug reden -
3 klepnąć
klepać (-ię) < klepnąć>: klepać po plecach k-o jemandem auf die Schultern klopfen; < wyklepać> pacierz, wiersz fam. herunterleiern;klepać biedę Not leiden;klepać trzy po trzy fam. dummes Zeug reden -
4 wyklepać
klepać (-ię) < klepnąć>: klepać po plecach k-o jemandem auf die Schultern klopfen; < wyklepać> pacierz, wiersz fam. herunterleiern;klepać biedę Not leiden;klepać trzy po trzy fam. dummes Zeug reden
См. также в других словарях:
klepać — biedę zob. bieda 2. Klepać trzy po trzy zob. trzy 1 … Słownik frazeologiczny
klepać — ndk IX, klepaćpię, klepaćpiesz, klep, klepaćał, klepaćany klepnąć dk Va, klepaćnę, klepaćniesz, klepaćnij, klepaćnął, klepaćnęła, klepaćnęli, klepaćnąwszy 1. «uderzać lekko dłonią» Poufale klepnął go po plecach. Z uznaniem klepali go po ramieniu … Słownik języka polskiego
trzy — 1. pot. Bredzić, mówić, klepać, pleść itp. trzy po trzy «mówić bez sensu, mówić głupstwa»: Pleciesz trzy po trzy, Siemion... Wódka uderzyła ci do głowy... J. Brzechwa, Owoc. 2. Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do… … Słownik frazeologiczny